پانتئون رم

پانتئون یک معبد رومی است که اکنون به کلیسایی در شهر روم ایتالیا تبدیل شده که قبلاً در همین مکان معبدی در زمان آگوستوس و به دستور مارکوس آگریپا بنا شده بود (سال های 14 تا 27 قبل از میلاد مسیح). ساختمان فعلی آن توسط امپراتور هادریان تکمیل شد و احتمالا در سال 126 پس از میلاد رخ داده است. وی کتیبه اصلی آگریپا را حفظ کرد که در زمان ساخت این مکان سردرگمی ایجاد کرده بود، زیرا پانتئان اصلی سوخته بود اما مطمئن نیستند که این همان ساختمان است یا سازه دیگری آنجا بنا شده است.

این ساختمان مدور دارای یک رواق و ستون های بزرگ گرانیتی به سبک شهر قرنت یونان است (8 ستون در ردیف اول و دو گروه چهارتایی در پشت آنها) که همگی زیر آذین های بالای در قرار دارند. یک دهلیز مستطیل شکل ایوان را به ساختمان گنبددار متصل کرده که زیر یک گنبد بتونی قرار دارند همراه با یک دریچه مرکزی به روی آسمان. این سازه تقریبا دوهزار سال قبل ساخته شده، گنبد پنتئان هنوز بزرگترین گنبد بتون آرمه جهان محسوب می شود. ارتفاع پنجره گرد و قطر دایره داخلی هر دو برابر و حدود 43 متر می باشد.

این مکانی یکی از ساختمان های روم باستان است که به بهترین شکل حفظ شده زیرا در طول تاریخ بصورت مداوم از آن استفاده شده است و از قرن هفتم پنتئان به عنوان یک کلیسا که به سنت ماری و مارتیز تخصیص یافته استفاده می شدند اما بطور غیررسمی با عنوان سانتا ماریا روتوندا شناخته می شود. میدانی که در جلوی پنتئان قرار دارد پیازا دِلا روتوندا نامیده شده است. پنتئان یک ملک دولتی است که توسط وزیر میراث فرهنگی و امور گردشگری ایتالیا و از طریق “Polo Museale del azio” اداره می شود، در سال 2013 حدود 6 میلیون نفر از این مکان بازدید کردند.

گنبد بزرگ و مدور پانتئان با نام “Cella” همراه با یک ایوان در قسمت جلو در معماری رومی منحصر به فرد است. این مکان نمونه ای استاندارد از سبک های کلاسیک احیا شده است و معماران زیادی از این طراحی کپی برداری کرده اند.