آبازیا دی سان پائولو فوری لمورا رم

در آغاز قرن چهارم با اتمام آزار و اذیت مسیحیان و انتشار فرمان اغماض به نفع مسیحیان، امپراتور کنستانتین دستور حفاری “Cella Memoria” را دارد، مکانی که مسیحیان خاطره سنت پل روحانی را گرامی می داشتند، وی به دستور نِرو در حدود سال های 65 تا 67 پس از میلاد گردن زده شد. در بالای قبر، در امتداد مسیر “Ostinse”، حدود 2 کیلومتری بیرون دیوارهای “Aurelian”در اطراف روم، کنستانتین یک باسیلیکا ساخت که توسط پاپ سیلوستر در سال 324 مقدس اعلام شد. بین سال های 384 تا 395 باسیلیکا تحت نظر امپراتوران “Theodosius”، والنتین دوم و آرکادیوس، براساس یک پروژه عظیم که شامل 5 صحن ورودی به یک دهلیز یا حیات همراه با 4 ردیف ستون، بازسازی و گسترده شد. در طول قرنها باسیلیکا همچنان توسط پاپ های مختلف ارتقا پیدا کرد. به عنوان مثال دیوار دفاعی گسترده به منظور محافظت در مقابل مهاجمان در انتهای قرن نهم ساخته شد در حالیکه برج ناقوس و در بیزانسی عظیم در قرن یازدهم ساخته شدند. سایر ضمایم مهم شامل کاشی های نمای پیترو کاوالینی، دِیر خانواده واسالِتو، عرشه گوتیکی مقدس آرنولفو دی کامبیو و چهلچراغ برای شمع های “Paschal” به نیکولا دی آنجلو و پیترو واسالتو در قرن سیزدهم نسبت داده شدند. این دوره تاریخی نشان دهنده عصر طلایی چیزی است که بزرگترین باسیلیکای روم نامیده می شود تا زمانی که باسیلیکای جدید سنت پیتز در سال 1626 ساخته شد. این مکان مقدس زیارت مسیحیان به خاطر کارهای هنری اش معروف است. در شب 15 جولای 1823 آتش سوزی این شاهد منحصر به فرد از دوره های پالئوی مسیحی، بیزانسی، رنسانس و باروک را نابود کرد. باسیلیکا به همان شکل قبلی دوباره ساخته شد، از همه اجرایی که در آتش سازی سالم مانده بودند نیز استفاده شد. در سال 1840 پاپ گریگوری سانزدهم محراب اعتراف و “Transept” را بنا کرد. سایر تزئینات به دنبال بازسازی انجام شدند. در سال 1928 رواقی با 150 ستون اضافه شد. کار معاصر در باسیلیکا توانست آرامگاه یکی از روحانیون را کشف کند در حالیکه کارهای مهم و مفید دیگری نیز انجام شدند، همانند گذشته به لطف سخاوت مسیحیان در سراسر جهان این امر رخ داد. در قرن پنجم تحت نظر پادشاه لئوی کبیر، باسیلکیا به خانه ی مجموعه ای بزرگ از مدالیون تبدیل شد که تا به امروز کلیه پاپ های تاریخ را تصویر کرده اند. این مسئله به روشی فوق العاده، باعث شد بهترین و باستانی ترین کلیسای جهانی تاسیس و در روم توسط دو نفر از روحانیون مقدس، پیتر و پل سازمان دهی شود. سنت پل در بیرون دیوارها یک مجتمع به شدت محلی ساخت (موتو پروپریو توسط پاپ بندیکت شانزدهم در 30 می 2005)، و توسط یک پیش نماز اداره شد. علاوه بر باسیلکای پاپ، کل مجموعه شامل یک صومعه بندیکتی بسیار باستانی است که توسط “Odon Cluny” در 936 ساخته شد. این صومعه حتی امروزه نیز فعال است و توسط راهب این مکان که از سوی مراجع صومعه تعیین شده هدایت می شود. راهبان بندیکتی صومعه باستانی نزدیک قبر یکی از حواریون توسط پاپ گریگوری دوم (731-715) تاسیس شد پاپ در وزارت آشتی حضور یافت و حمایت از رویدادهای خاص عام المنفعه را انجام داد. در این باسیلیکا هر سال در زمان جشن تبدیل سنت پل، در 25 ژانویه، هفته دعا برای وحد مسیحیان بطور رسمی افتتاح شد. پاپ دو وظیفه ممتاز برای این باسیلیکای پاپ مشخص کرد: مراسم دینی آشتی (یا عذرخواهی) و توسعه و سازماندهی طرح های عام المنفعه. در 28 ژانویه 2007، پاپ بندیکت شانزدهم از باسیلیکا بازدید کرد و اعلام نمود که در سال بعد سال پل نامیده شده و به مناسبت دوهزارمین سال تولد سنت پل جشنی برگزار می شود. بنابراین سال پل از 28 ژوئن 2008 تا 29 ژوئن 2009 بود.